Tego nie mogę ci powiedzieć
Marta wśród książek,  Recenzje

Tego nie mogę ci powiedzieć-Justyna Sznajder

Życie wystawia nas na przeróżne próby, które nie zawsze kończą się dla nas zwycięstwem. Choć obecnie wszystko, co piękne, działające i szczęśliwe atakuje nas zewsząd, to codzienność wciąż jest wielobarwna i dla każdego ma inny odcień szarości w swej palecie. Gdy ten kolor zjawia się w naszym życiu, to od nas zależy czy uda nam się go zmieszać z innymi. Tylko czy zawsze to my mamy władze nad tym, co się wokół nas dzieje?

 

Tego nie mogę ci powiedzieć.

 

Karolinie, nigdy niczego w życiu nie brakowało. Własny pokój, kochający rodzice i gosposia, która zawsze upichci coś pysznego. A jednak życie dziewczyny od niemal roku tkwi w martwym punkcie. Odcięła się od znajomych i nie wychodzi z domu. Nie w głowie jej nauka, a gdy nie ogląda seriali, składa origami i gra przez internet z Aslanem, czyli Kubą. Dom chłopaka jest miejscem zgoła odmiennym. Ciągły strach przed ojcem alkoholikiem, któremu i przemoc wchodzi niezwykle lekko. Matka, która pracuje ponad siły i jest zastraszona przez męża, a także młodsze rodzeństwo, które Kuba postanowił chronić przed całym złem za wszelką cenę.

Tę dwójkę połączyła niezwykła więź, a odległość sprawiła, że mogą powiedzieć sobie wszystko i wspierać się w każdej sytuacji. Choć pochodzą z różnych środowisk, w pełni się rozumieją i dobrze dogadują. Internetowa przyjaźń może jednak niespodziewanie się skończyć, gdyż Karolina ma sekret, którego nie jest w stanie powierzyć nikomu, nawet Kubie. Sekret, który od roku rządzi jej życiem. Nie mogę ci powiedzieć do tej pory wystarczyło, ale czy dalej tak będzie? Czas na spotkanie twarzą w twarz. Czy Karolina się odważy?

 

Wśród bohaterów

Tego nie mogę ci powiedzieć to debiut Justyny Sznajder, który skusił mnie okładką i opisem, który przyciąga tajemnicą, którą od razu chciałam zgłębić. To, czym się okazała lektura, niezwykle mnie zaskoczyło. Dość często sięgam po młodzieżówki i wciąż jestem w stanie dostrzec w nich potencjał oraz prawdę płynącą z zachowań bohaterów. Nie inaczej było podczas lektury tego tytułu. Z miejsca pokochałam Karolinę i z zapałem przyglądałam się jej codzienności. W moich oczach jej postać została wykreowana realnie i dała się lubić. Do samego końca wierzyłam, że uda jej się pokonać to, co naszykował jej los.

Trochę mieszane uczucia rodziły mi się w ocenie Kuby. Niektóre z jego deklaracji pojawiały się zbyt szybko, ale może taki jego urok, że we wszystkim jest tak pewny swego. Niemniej czasem jego zachowanie lekko mnie drażniło. Na szczęście nie było to permanentne i potrafił wyjść z tego z twarzą. Tego nie mogę ci powiedzieć czytałam niezwykle szybko, ale zdarzały się momenty, gdy opisów było ciut za dużo, a ja już chciałam pędzić na koniec, by sprawdzić, jak autorka postanowi zakończyć poszczególne wątki. Finał miło mnie zaskoczył.

 

Problemy, uczucia i …niepełnosprawność.

 

Na szczególną uwagę czytelnika zasługuje tematyka, jakiej podjęła się pisarka. W moim odczuciu wciąż mało mówi się o niepełnosprawności, o problematycznych domach i wykluczeniu ze społeczeństwa. To ostatnie może być wynikiem naszych własnych działań i sumą zdarzeń bezpośrednio wychodzących z naszego środowiska. Powieściopisarka uchwyciła świetnie sens tych problemów i podkreśliła, co liczy się w poszukiwaniu rozwiązania. Jak ważne jest nieumniejszanie poszczególnych przeszkód i nieporównywanie ich ważności. Każdy z nas jest inny i jest w stanie unieść odmienny ciężar, który kogoś innego może przygwoździć do ziemi.

Jestem uczulona na stygmatyzowanie, wykluczanie i ocenianie tego, co widoczne. Dlatego też w powieściach, w których pojawiają się fobie, niepełnosprawności czy problemy społeczne szukam emocji, prawdy i realizmu. Tego nie mogę ci powiedzieć nie jest idealne, ale niedoskonałości bledną, gdy fabuła nabiera kolorów, a życie zdaje się powoli dawać wskazówki, które nagle otworzą nam oczy na świat i jego odcienie szarości. Każda z nich może być inna, ale tak samo zaburza to, co jest szczęściem zaklętym w palecie tylu barw. W każdym z nas tkwi jednak siła, by pójść do przodu. Jutro, za miesiąc, rok a może dłużej. Czas nie gra roli i jest tym, co powinniśmy sobie dać w obliczu przeciwności losu.

 

Ocena: 

osiem czarnych kruków stanowiących ocenę książki

Autor: Justyna Sznajder 

Tytuł: Tego nie mogę ci powiedzieć 

Wydawnictwo: Kobiece Young

Wydanie: pierwsze 

Data wydania: 2021-06-02

Kategoria: literatura młodzieżowa 

ISBN:9788366890121

Liczba stron:280

Książki stanowią dla mnie całodobową dostawę tlenu. Staram się zarażać swoją pasją każdego kto tylko wejdzie na moją orbitę. Dusza przepełniona fantastyką, serce bijące w rytm romansów, rozum łaknący zagadek i akcji. Od niedawna fanka literatury dziecięcej.

Jeden komentarz

  • Irena Bujak

    Miałam z tym tytułem mały problem. Zupełnie nie trafiła do mnie warstwa miłosna, ale za to takie tematy, jak przemoc w domu, wykluczenie ze społeczeństwa i niepełnosprawność wyszły autorce bardzo dobrze. Mam nadzieję, że to nie jest ostatnia książka autorki i że będzie poruszać nadal tak ważne społecznie tematy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *