Tylko to, co ważne- Agnieszka Stec-Kotasińska

Szczęście jest dopełnieniem obrazu, jaki rodzi się w naszych głowach. Latami budujemy plan, do którego wypełnienia dążymy. Czasem jednak to o czym marzymy, okazuje się całkowicie nieprzydatną i jakże ulotną chwilą. Prawdziwe potrzeby zdają się klarować wraz z pojawieniem się nad naszą głową, ciemnych chmur. Gdy osacza nas pech, a szczęście umyka jak dmuchawiec puszczony na wietrze, zmieniają się nie tylko nasze potrzeby i pragnienia, ale i to, jak postrzegamy to, co wciąż może kryć się przed nami. Tylko to, co ważne stanowi naszą siłę, jednak jak oddzielić to od wszystkich kart danych przez los?

Natalia i Marcelina czują radość oczekiwania. Jedna już niedługo stanie na ślubnym kobiercu ze swym ukochanym Alexem, którego pozazdrościłaby jej nie jedna kobieta. Ich życie powoli układa się w idealnym porządku. Córeczka mężczyzny czuje się coraz lepiej, a kontakt z byłą partnerką nieco się uspokoił. Życie Marceliny też wychodzi na prostą, papiery adopcyjne są już niemalże gotowe, a za kilka dni na jej szyi zawisną rączki uroczej czterolatki. Zanim to nastąpi, kobieta postanawia odwiedzić przyjaciółkę i pomóc jej w przygotowaniach. Idealny obraz szczęśliwej sielanki już niedługo zmieni barwy, a nieszczęścia pojawią się niczym piętrząca się lawina. Jak mocne jest ich szczęście?

Tylko to, co ważne

Starsi ludzie mawiali, że fortuna kołem się toczy, a my jesteśmy raz na wozie, a raz pod nim. Coś w tym jest. Ludzkie życie bowiem jest niczym kalejdoskop mniejszych i większych kawałków szczęścia i jego brata pecha. Od nas zależy, jak spojrzymy na przeszkody, jakie pojawiają się na naszej drodze. To, jak odbierzemy daną tragedię, czy uda nam się podnieść po ogromnym ciosie, a może skończymy na deskach, kształtuje, kim staniemy się po wszystkim.

Autorce udało się nie tylko upleść swoją historię w niesamowicie realny sposób, ale i sprawić, że będziemy jej częścią. Tylko to, co ważne to pełna emocji, odwagi i prawd życiowych opowieść, która ukazuje zarówno różnice, jak i podobieństwa tkwiące w nas podczas niepowodzeń i życiowych tragedii. Znajdziecie tu prawdę, łzy, które mieszać się będą z uśmiechem oraz masę gwałtownych zwrotów akcji, odwagę do podnoszenia się z kolan i szukania rozwiązań. Ciepła, życiowa i niezwykle realna powieść, przez którą się płynie.

Wśród bohaterów

To z pewnością siła świetnie wykreowanych postaci. Pisarka tchnęła w nich życie, nadała charakter i wręczyła różne życiowe bagaże. Od pierwszych chwil obdarzycie ich zaufaniem i z przejęciem przyjmiecie każdy cios. Radości i smutki staną się waszym światem, choćby na jedną letnią noc. Całość czyta się z zapartym tchem. Tajemnice przeszłości, ludzka złośliwość czy zemsta sączą się niespiesznie, dodając całości kolorytu i prawdy. Tam, gdzie pojawia się lęk, czeka już odwaga. Łzy oczyszczają złe emocje i przygotowują serce na radość w czystej postaci, wszak tylko to, co ważne zostanie na koniec każdej burzy.

Podsumowanie

Pokochałam obie przyjaciółki i ludzi, którzy z całych sił chcieli ich szczęścia. Zżyłam się z każdą postacią, zresztą bez problemu poznałam ich wnętrze, marzenia i obawy. Tylko to, co ważne otuliło mnie kocykiem z radosnych chwil, mimo tego poczułam lodowaty wiatr wywołujący łzy. Ta gama emocji ma swoje fundamenty, nic nie pojawia się bez przyczyny i nie ginie bez odczucia pozostawionych skutków. Autorce udało się oddać klimat miejsca akcji. Ludzi, którzy jak żywi rozgrzewali we mnie zgoła odmienne uczucia i bólu, który był nieodłączną częścią całości. Nie musicie znać poprzedniej części losów Marceliny i Natalii, jednak jestem pewna, że będziecie chcieli zobaczyć jak, to się zaczęło. Ja polecam z czystym sumieniem. Nie tylko na nadchodzące lato, a i na jesienne wieczory, które ukryją nie jedną spływającą łzę.

Ocena: