Nie cierpię podsumowań. Zawsze o czymś zapomnę lub nie potrafię wybrać ograniczonej liczby potrzebnej do zamknięcia listy dobrych książek, tych złych czy takich, które wciąż czekają na mnie na półkach. Z tymi ostatnimi wiąże się niespełnione założenie ostatnich miesięcy zamknięcia roku czytelniczego „na czysto”. O ile czytanie szło mi nadzwyczaj dobrze, to złapanie dobrego rytmu z pisaniem nie szło już po mojej myśli. Rok zamykam z 230 książkami ( choć gdyby tak skończyć ten stosik zaczętych obok łóżka:) ech marzenia :). Ten rok nauczył mnie tylko tego, by nie planować, bo każde opóźnienie skutkuje u mnie lekkim stanem paniki( to mogą potwierdzić choćby Zapatrzona w książki czy Papierowy Bluszcz). Tak, więc…

Już jutro ostatnie pytanie naszego mini wywiadu i dzień Wigilii. Pewnie padacie zmęczeni po tych wszystkich porządkach i gotowaniu. Dziś pytanie dotyczy Kolędowania, ale czy takiego tradycyjnego? Przekonacie się za chwilę. KAROLINA STASZAK To już nie mnie oceniać. To zależy od tego, czy czytelnikowi się spodoba. Na pewno da się ich odrobinę poznać, ale umówmy się, że w opowiadaniu liczą się nie tylko bohaterowie. Ważny jest język, jakim posługuje się autor. Jedni wolą lekki i subtelny styl pisania; Inni coś zupełnie odmiennego. Liczę, że moje opowiadanie się spodoba, że będzie się czytało z ciągłym niedosytem i pytaniem: „CO BĘDZIE DALEJ?” i da mi motywację, by zbudować dalszą część opowieści. Właściwie…

Czwarty dzień-czwarta porcja wywiadowych odpowiedzi. Co dziś zdradzą nam autorki? Przekonajcie się tu i szukajcie kolejnych odpowiedzi u Zapatrzona w książki. ADRIANA RAK W przyszłym roku mam zamiar wydać dwie kolejne książki, a także jedno opowiadanie (tym razem wakacyjne) i liczę na to, że los ponownie uśmiechnie się do mnie, dzięki czemu moje plany będą mogły się spełnić. Jak narazie mogę zdradzić jedynie tyle, że w lutym/marcu 2019 roku swoją premierę będzie miała moja trzecia książka, pt „Uwikłani. Tom drugi”. ANETA GRABOWSKA Piszę kolejną powieść obyczajową, choć – z racji bycia przede wszystkim mamą – idzie to wolniej niż w przypaku Tu i teraz. Jestem mniej więcej w połowie Patchworka…

Czas na kolejne pytanie i odpowiedzi autorek antologii.  ADRIANA RAK Tak, przyznam szczerze, że nie było to łatwe zadanie. Swoje opowiadanie pisałam we wrześniu, jednakże jak doskonale wszyscy pamiętamy, doskonała pogoda dopisywała nam nie tylko we wrześniu, ale nawet i październiku, więc nie ukrywam, że Święta w tamtym czasie były dla mnie niezwykle odległe. ANETA GRABOWSKA Osobiście nie stanowiło to dla mnie problemu. Lubię pisać i gdy dostałam wytyczne, po prostu siadłam i napisałam, praktycznie w jeden dzień, kolejnego były poprawki. Chyba po prostu zżyłam się z moimi bohaterami, stąd lekkość pisania bez względu na scenerię. MAŁGORZATA MANELSKA Nie. Pisałam opowiadanie pod koniec września, kiedy jeszcze mogliśmy cieszyć się piękną,…