Perswazja-Jaymin Eve, Jane Washington - Marta wśród książek

Bycie w centrum uwagi, rozpoznawalność i sława, która wyprzedza cię o krok. Niektórzy tego pragną i robią wszystko, by tak się stało. No właśnie, nie wszyscy tego chcą, a Willa już z pewnością. Tylko co zrobić, gdy kłopoty ją uwielbiają, a rozrabianie samo wychodzi. Zupełnie jakby ciążyła na niej klątwa, której kumulacją powinien być chaos. A ten właśnie zawitał do Bożylasu. Bracia Abklęci zaakceptowali dziewczynę jako członka swojej rodziny, jednak nawet to nie gwarantuje jej spokoju. Swoim nadwornym zwyczajem młoda Ziemianka ponownie wpada w sam środek kłopotów, których powodem jest ona sama. Bracia wyruszą jej na pomoc. Tym razem będzie nieco inaczej, gdyż wydarzenia otworzą im oczy na szerszy obraz wydarzeń. Prawda ujrzy światło dnia i będzie niezwykle bolesna, szczególnie dla Willi. Perswazja nie zawodzi, ale czy dodaje coś nowego?

Perswazja

To już drugi tom Klątwy Bogów, który zachwycił mnie lekkością i właśnie postacią pechowej Willi. Na szczęście w kolejnej odsłonie cyklu u dziewczyny niewiele się zmienia. Każdego dnia stara się nauczyć blokowania własnych myśli przy braciach Abklętych. Żadna z krzyczących w jej głowie treści nie powinna bowiem odkryć przed nimi, jak nieczysta i kosmata jest. Dziewczyna wciąż nie może zdecydować się, który z nich jest bliższy jej sercu, a bracia pogłębiają rywalizacje o serce młodej Ziemianki. Próżno tu jednak szukać romansów, uniesień i wybuchów uczuć. To raczej powiększające się napięcie i gęstniejąca atmosfera. Całość czyta się dzięki temu z uśmiechem na twarzy. O tak, humor i kreacja postaci z pewnością sprawiają, że Perswazja pochłania nas bez reszty.

Drugi tom nie wnosi nowych bohaterów, miejsc czy większych zmian do świata już pełnego chaosu. Ona wciąż jest magnesem na pecha, a oni otaczają ją opieką. Nadal próbują nią sterować, ale na szczęście coraz mniej się im to udaje. Czego jest więc więcej? W tym tomie sporo szczegółów zyskuje wątek klątwy. Głębiej zatapiamy się w losach Willi i dowiadujemy się sporo o Rau. Nie można też nie wspomnieć o świecie Topii, której mieszkańcy niejednokrotnie wyciągną do naszych bohaterów pomocną dłoń. Humor i wartka akcja sprawiają, że Perswazja czyta się sama, a czytelnik z radością stwierdza, że czeka na więcej.

Wśród bohaterów

Niezmiennie uwielbiam Wille i jej pecha, a może to ona powinna mieć tak na imię, bo jeśli coś pechowego ma się stać, to z pewnością to ona będzie źródłem wydarzeń lub znajdzie się w ich centrum. Bracia Abklęci tym razem bardziej mnie do siebie przekonali, choć wciąż uśmiecham się do wizji ich przepychanek o jedną dziewczynę. Są mniej władczy, bardziej skupiają się na opiece niźli wykorzystaniu dziewczyny do własnych celów. Na szczęście nie ma mowy o utracie kolorytu postaci. Wciąż intrygują, bawią i rozczulają, nadal dzierżą też aurę tajemnicy, która przyciąga do nich czytelników. Charyzmatyczni, zabawni i pełni uroku. Ich relacja z panną Knight jest niesamowicie wciągająca, a to wciąż nie koniec akcji i tajemnic.

Podsumowanie

Duety bywają złudne. Nie zawsze udaje się bowiem złączyć dwa style tak, by historia porywała i równocześnie była spójną całością, a nie zlepkiem dwóch pomysłów. Perswazja, podobnie do tomu pierwszego serii nie daje nam odczuć różnicy w stylu i jakości tekstu. Wszystko jest niezwykle spójne i płynne. Lekkość i humorystyczna nutka złączone z intrygującą fabułą oraz rosnącym tempem akcji daje czytelnikowi sporo przyjemności. Historia wciąż pozostaje otwarta. Osobiście z niecierpliwością czekam na rozwój wydarzeń w kolejnej odsłonie. Ta układanka powoli wyłania większe elementy z tajemniczej całości. Klimat, jaki stworzyły autorki, z pewnością wynagrodzi czekanie na finał.

Ocena: