Tylko rok-Penelope Ward - Marta wśród książek /Editio Red

Studia to zazwyczaj czas beztroski, zabawy i zawierania przyjaźni na lata. Imprezy, zajęcia i szukanie bratniej duszy są na porządku dziennym, w końcu to ostatnie chwilę przed dorosłością i obowiązkami. Tegan raczej nie będzie miło wspominać początku drugiego roku studiów. Dziewczyna miała wrażenie, że wszystko, co może idzie źle. Niedostanie się na zajęcia z chemii i student z wymiany mający spędzić w jej domu nadchodzący rok to jednak nic w porównaniu z toaletową porażką. Pewnie kiedyś będzie się z tego śmiać i opowiadać jako anegdotkę idącym na studia wnukom, ale teraz to dla niej kwintesencja pecha i idiotyzmu. Tak, po takich wydarzeniach można śmiało uznać, że to nie był dobry czas. A nie, zaraz trzeba jeszcze wspomnieć, że chłopak z toalety to… rzeczony student z wymiany. To tylko rok, prawda?

Caleb już w nieszczęsnej toalecie zachował się chamsko i bezczelnie, a jako współlokator wcale nie zyskuje. Jest złośliwy, wredny i niezwykle precyzyjny w doprowadzaniu Tegan do szału. Można by się przyzwyczaić i przetrwać, ale chłopak ma też drugie oblicze. Zdarza mu się bowiem być niezwykle zabawnym, a nawet uroczym. Do tego potrafi się zachować nienagannie, gdy trzeba. Nagle okazuje się, że między tą dwójką rodzi się przyjaźń, ale czy może coś więcej, gdy tak nieubłaganie upływa im czas i rok wymiany dobiega końca?

Tylko rok

Nie bez powodu mawiają, że miłość od nienawiści dzieli cienka, wręcz niezauważalna granica. Podobno ten, który wzbudza najsilniejsze i nieokiełznane emocje jest nam pisanym. Czy faktycznie tak jest? Nie wiem, ale warto zawsze to sprawdzić. Tegan wie, że zakochanie się w facecie z wymiany, który nim się obejrzy, wyjedzie do domu, jest złym pomysłem. Początkowo idzie jej nieźle, ale sprawy dość szybko się komplikują. Jak to u Ward z początku mamy tylko uśmiech i łzy nim wywołane, genialne dialogi i lekką niczego niezapowiadającą akcje, które pozwalają przyjemnie spędzić czas. Jednak gdy pióro autorki nie jest nam obce, wiemy, że owa zabawna, lekka i romantyczna historia wkrótce nabierze rumieńców, a wraz z nimi my stracimy umiejętność odłożenia książki na bok.

Wśród bohaterów

Tylko rok to przede wszystkim Teagan i Caleb. To ich relacja zdaje się podstawą całości, wciąga swym niespiesznym biegiem zdarzeń i lekkością. Jednak w tej relacji nic nie dzieje się szybko, znikąd. Oboje w swych złośliwościach są naturalni, zabawni, żywi, a ich powolna przemiana przyciąga uwagę. Płynnie przechodzą od złośliwości do przyjaźni i wsparcia, ale to wciąż mało. Autorka ciekawie podeszła do kreacji postaci. Teagan może wydawać się lekko infantylna, ale to raczej uczucie ulotne, zmienne. Caleb przyciąga tajemnicą i nutką mroku. Oboje w swych zachowaniach są prawdziwi i to klucz do obdarzenia ich sympatią. Oboje noszą ciężar, który blokuje im radość życia, odcina ich od przygód, marzeń.

Ward kolejny raz stworzyła opowieść, która przyciąga uwagę, zaprasza do świata, który nie jest tylko dobry lub zły. Tu każdy ma problemy, ideały nie istnieją, a proszenie o pomoc to przejaw siły, a nie słabości. To uwielbiam w tekstach autorki. Pod pierzynką lekkości i romantyzmu kryje się ta gęstsza, mniej dostępna, ale równie istotna część, bez której nie istniejemy.

Podsumowanie

Tylko rok to jedna z tych powieści, o których chce się rozmawiać, porównywać wybory i decyzje, żyć opowieścią z kart powieści, cieszyć się klimatem i prawdami, które tak skrzętnie skrywają się między wierszami. Tu nie ma uniwersalnych rozwiązań i miłości, zwyciężającej wszystko. Autorka podkreśla, że problemy da się rozwiązać, ale to żmudny, choć warty zachodu proces. Jest romansowo, zabawnie i wzruszająco. Ward to królowa emocji i prawdy, tematów trudnych i tych oczywistych, bo każdy z nich zasługuje na głos. Tylko rok to bohaterowie, których pokochacie, fabuła, która będzie w stanie was zaskoczyć i emocje, bez których czytanie nie miałoby sensu.

Ocena: