Zaistnienia-Piotr Strzeżysz

Człowiek rodzi się, żyje i umiera, często nie zmieniając miejsca, w którym się znalazł choćby na chwilę. Są też i tacy, których każdy dzień zaczyna się w innym miejscu, w otoczeniu nowych ludzi i widoków. Wrażliwi na piękno miejsc, nieumiejący przysiąść gdzieś na dłużej. Ta różnorodność jest naszą siłą, dzięki której jedni odkrywają, a inni cieszą tym oko.

Podróż. Każdy z nas ma za sobą krótsze lub dłuższe, udane i trochę mniej. Niemalże każda wyprawa generuje emocje, którymi chcesz się podzielić z innymi, móc czerpać ponownie ze wspomnień o tym, co cię spotkało i jakie uczucia wypełniały twoje życie w tamtym momencie. Malowanie obrazów słowem z pewnością wyszło autorowi powieści Zaistnienia, która, choć niewielkich rozmiarów, pochłania nas bez reszty.

Piotr Strzeżysz zabiera nas w niezwykle barwną i oniryczną podróż trwającą wiele miesięcy. Tysiące kilometrów, dni spędzonych na rowerze, trasa, która jest inna niż wszystkie. Swoją opowieść o wyprawie zaczyna w Patagonii, by niespiesznie ukazywać nam to, co sam ujrzał, przeżył i czego doświadczył w podróży poprzez obie Ameryki. Pozornie banalne obrazy tworzą sensowną i głęboką całość, której warto poświęcić czas.

Można krok po kroku wypełnić trasę wprost z przewodnika. Zaistnienia pokazują drugą opcję, gdzie prócz obrazów liczą się i ludzie, drobne gesty i zarysowania.

To niesamowita podróż po realnym świecie, który ma dla nas to drugie dno, skryte i lekko metaforyczne. Autor umiejętnie maluje słowem, bawi się treścią i zaciekawia tym, co do tej pory ukryte. Nie liczy się miejsce, granice są niewyraźne, a miasteczka i pustynie podobne do siebie. To jednak droga obfitująca w ludzi, niezwykle barwne jednostki, które swoją postawą, życiem i charakterem kształtują wygląd świata, który Zaistnienia mają nam pokazać.

Bardzo ciekawa forma i lekkie pióro, połączone z niezwykłą umiejętnością otaczania się ludźmi o wielu pasjach i wyrazistości. Całość czytałam długo, jakby delektując się każdym niuansem, słowem, obrazem i człowiekiem. Poczułam zew wolności, radość z poznawania nowego, ale i głębie, ukryte znaczenia i iskry, które skutecznie rozpalały moją ciekawość.

Zaistnienia to nie tylko droga przez obie Ameryki, trasa przejechana rowerem. To proza życia skryta w szukaniu noclegu. To plan, który możemy wypełnić, ucząc się tego, co skrywają poszczególne miejsca, przejmowanie ich magii. To magia, która bije ze spotkań z ludźmi, zwierzętami. Obcowanie z drugim bytem, którego zapamięta się na dłużej niż najpiękniejszy widok. Dajcie się uwieść prostolinijności i otwartości na innych, zatopić się w pięknie odkrywania.