Od pierwszych chwil naszego życia towarzyszą nam przeróżne lęki i strachy. Jedne większe, inne mniejsze, jednak mające na nas wpływ. Nie jest ważne, czego się obawiamy, lecz jak radzimy sobie z pokonywaniem naszych barier tworzonych przez lęki właśnie. Odpowiedzią i rozwiązaniem dla obaw jest z pewnością wsparcie bliskich i przyjaciół. Tylko jak radzić sobie z trudami dorastania, gdy brak ci oparcia ze strony najbliższych?

Hatice to chyba jedyna dziewczynka, której nie cieszy lato, coraz to więcej słonecznych dni i wypraw na… basen. Sen z jej powiek spędza od dawna lęk przed wodą, a co za tym idzie niemożność zdania pewnego egzaminu. Odznaka Już pływam, tylko dla niej zdaje się odległym celem. To chyba idealny moment, by do klasy panny Cornfield trafiło kolejne magiczne stworzenie. I to nie jedno, bo kolejne z nich z pewnością przyda się Henry’emu, który mając dość wiecznych kłótni rodziców, właśnie uciekł z domu i postanowił przetrwać w lesie. Czy dzieci zyskają sojuszników i pokonają przeszkody, jakie podsunął im los?

Na głęboką wodę

To chyba pierwsza część tej serii, która w pełni mnie nie przekonuje. Z lękami dzieci należy uporać się z wyczuciem i dyplomacją. Tu jednak jedna z bohaterek zostaje rzucona na głęboką wodę i walka z jej lękiem prowadzona jest jakby pod presją. Może to wrażenie czytelnika, może matki, która każdego dnia zmaga się z niepewnością i lękami swoich pociech, a może to głos małej dziewczynki, która sama przeżywała podobne chwile. Nie wiem, ale na szczęście ten delikatny zgrzyt stał się raczej prowodyrem ciekawej dyskusji z małymi czytelnikami i sprawdzania granic, jakie są w stanie przekroczyć na drodze do pokonania lęków i nabycia tym samym nowych umiejętności.

Margit Auer i jej twórczość nie tracą przy tym nic na jakości i klimacie, który towarzyszy nam podczas lektury całej serii. Pojawianie się nowych zwierzęcych przyjaciół i przygody klasy panny Cornfield wciąż bawią i uczą, a do tego są niezwykle urocze. Nie ma co się bać błędów, lęków i złych decyzji, wystarczy rozmawiać i uważnie słuchać tego, co dzieci mają nam do powiedzenia.

Magia i codzienność

To niesamowite, że wciąż na nowo odkrywamy cechy postaci, które składają się na tę niezwykłą klasę. Autorka umiejętnie przykuwa uwagę czytelnika w każdym wieku. Jest w stanie całą serią i każdym tomem z osobna zaciekawić dzieci, otoczyć je magią i niesamowitą atmosferą. Dzięki temu całość czyta się niezwykle szybko. Każda przygoda jest wciągająca i różni się od poprzedniej, tak jak każde dziecko jest inne, wyjątkowe i zmaga się z innymi przyczynami lęków i smutków.

Zwierzęta wciąż są metaforą przyjaźni i odnajdywania siły do zmian w sobie. Każdy uczeń, zyskując magicznego towarzysza, dostaje znak, że to właśnie jego problem, lęk czy emocja, z którą nie może sobie poradzić, została zauważona. Nieśmiałość, lęk przed ciemnością, wodą czy samotnością, a także próba zwrócenia uwagi na własne istnienie, zyskują swój czas i status Ważne. Dla każdego dziecka bycie wysłuchanym i zrozumianym jest największą siłą sprawczą. Dawką mocy, która pozwoli skoczyć na głęboką wodę.

Podsumowanie

Szkoła magicznych zwierząt to ciekawa, zabawna i lekka seria książek dla dzieci. Opowiada o charakternie różnych postaciach, które skrywają w sobie swoje lęki. Każda z części pokazuje różnorodność i naturalność, dzięki czemu mały czytelnik z łatwością wczuje się w losy bohaterów, obdarzy ich przyjaźnią i zyska pewność, że i jego problemy, lęki czy obawy zostaną wysłuchane i mają tak samo dużą ważność, jak sprawy dorosłych. Lekkość pióra autorki w połączeniu z magią zwierząt sprawdzają się idealnie. Na głęboką wodę, podobnie jak inne tomy serii udowadniają, że bycie dobrym rodzicem składa się z wielu prób i błędów oraz niezapominaniu, że nasze pociechy też mają prawo do potknięć, ale z naszym wsparciem nie będą one aż tak bolesne.

Ocena: